Odsiecz Wiednia

Odsiecz Wiednia

Szum skrzydeł husarii
Odwaga i męstwo
Król Jan buławą wskazał pole zwycięskie
Gnają konie jak wicher
Kładzie się pokotem wróg z pod znaku półksiężyca
Mury Wiednia już prawie padły
Kara Mustafa palił klasztor i ołtarz zniszczył
Jak aniołowie
Z odsieczą podążyły wojska króla Jana
Lis do Marysieńki napisze jeden z największych
Miłość swoją przypomni
Zdobędzie moc znaków armii, która miała zmienić historię
Jak zwykle obrońcy chrześcijaństwa poszli pełni wiary
Rozbiorem potem odwdzięczy się Habsburg
Zapomni, kto piersią go osłonił
Modlił się na jasnej górze Sobieski
Madonnie zawierzając
Sztandar Proroka w dłoni rotmistrza Zbierzchowskiego
Europa ocalona
Venimus, vidimus, Deus vicit

Władysław Andrzej Bobrzycki