[śpiew Anioła]

odpocznij przyjacielu
po długiej podróży
daj sobie zwilżyć czoło
porannej rosy kroplą

siądź po wiekowym drzewem
o rozłożystych gałęziach
znajdziesz tam cień
ulgę dla słońcem spalonej skóry

podam ci bukłak z wodą
czystej jak kryształ
nieopodal płynie strumyk
z niego ją nabrałem

a gdy już sił nabierzesz
i gotowy będziesz do dalszej drogi
poprowadzę cię tam
gdzie już nigdy nie będziesz zmęczony

zamknij więc oczy przyjacielu
niech nie trwoży się twa dusza
ja tutaj nad snem czuwać będę
a później pójdziemy w dalszą drogę