brakujące lato

odpływające obłoki dzieciństwa
z rozciętego gardła nieba
miłość przekazywana resztką oddechu
z ust do ust
w gazowych komorach

w gablocie wyschnięty pukiel włosów
porzucone lalki z pękniętą twarzą
czekające na znajome ciepło piersi
wiatr śpiew zwiewnych sukienek

ty który byłeś
jej uśmiechem
grudką ziemi w zaciśniętej pięści
czy widziałeś
ich oczy szukające ciebie
las niezbitych trumienek
zielone huśtawki rozbujane martwą ręką