Iść

Odkąd tylko człowiek nauczył się chodzić
musi w błocie brodzić
Włóczy nogami
pomiędzy innych sprawami

Miłość,religia,polityka
wszystko nas to potyka
Duszy kolana obdarte
myśli nie zawsze zwarte

I ciężko nadążyć w tym mroku
dopieszczając tempo dwukroku

No chyba,że jest ktoś z boku
dotrzymując nam kroku