Inni ludzie
Oddzieleni szklaną szybą
Jakby z różnych światów będąc
Pośród deszczu, barw jesieni
Zatopieni w własnych myślach
Dziwnie obcy, odmienieni
Życie nasze przeplatane
Pozbawione ciepła, wiary
Uczuć także już nie starcza
Wypaliło się coś ponad miarę
Trudno zebrać się po latach
Chwycić w żagle wiatr
Którego nie ma
Płynąć po bezkresnych wodach
Łodzią, której nigdzie nie ma
Autor
2026 wyświetleń
20 tekstów
1 obserwujący
Dodaj odpowiedź 23 June 2014, 18:00
0 pod koniec rytm uciekł...ale wiersz zmusza do przemyślenia swojego życia, ze zdziwieniem konstatujemy, że nie zostało nic...
Odpowiedź 23 June 2014, 16:59
0 kiedy wietrzeje zapach
młodzieńczej miłości
warto poddać uczucia
kreatywnej reanimacjiMyślę, że można wprowadzić małą korektę, jednakże wiersz kołyszę w sercu. Na przyszłość.
Odpowiedź