Menu
Gildia Pióra na Patronite

Odchodzą pojedynczo. W równych odstępach. A ona...
Kręcąc się w kółko rozkłada ręce
I dostrzega zmiany.
Dostrzega pustkę.
Pozostając straciła wszystko.
Cena szczerości...
I gdy zapada ciemnośc
Kuli się w sobie.
Uśmierca swe oczy
A Sprytne obrazy wirują w jej głowie.
Dusza też pozostała sobą.
i tak w szczerości swojej
Żyją
Mordując siebie nawzajem.

5675 wyświetleń
40 tekstów
1 obserwujący
  • Papillondenuit

    7 February 2011, 21:42

    Rzeczywiście, ja też zatrzymałam się przy tym wierszu, przebija z niego autentyczność.
    Ciekawy fragment:
    "Uśmierca swe oczy
    A Sprytne obrazy wirują w jej głowie."

    Pozdrawiam:)