* * *

od chwili
gdy dotknęłaś
mnie dłonią

w szarość
mej twarzy
naznaczony
zostałem piętnem

z jednej
miłością

z drugiej
strony bólem

ty wciąż
jesteś ze mną

cóż mam
wspólnego z
doskonałością

gdy prawie
codziennie wyciągasz
mnie z błota
abym powstał
w sekundzie rozpaczy

„powiedz
przemyśl
zastanów się
bo oszaleje”

łzawią się
oczy
śmieje się
dusza

i znów cisza
ta wolność
powróci

na swoje
miejsce
przy ołtarzu