Kiedy kobieta milczy

Oczy! Ach te oczy!
Wzrok przykuty do głębi duszy.
Chwila w milczeniu a tak wymowna.
Poraził blask, przeszły ciarki, oblał rumieniec, w gardle wielka klucha.
Niepohamowana radość a zarazem zawstydzenie.
Miłe uczucie przeplata się ze zmieszaniem.
Niewinne spojrzenie jest bezwstydne, bo o trzy sekundy za długie.
Sytuacja odtwarzana co noc przed zaśnięciem, tylko po to by nie zapomnieć tego spojrzenia.
Daje impuls na dzień następny, by odnaleźć te oczy.
Może warto...
A jak nie warto, to chcę wiedzieć.
By nigdy nie żałować.