Menu
Gildia Pióra na Patronite
Wiersz

"Wejdź w korytarz - nigdy nie wiadomo, jakie drzwi się przed Tobą otworzą"

Oczy zamknięte
serce otwarte
dłonie w geście zaproszenia

Nie przychodź z czernią w oczach
i sercem zamkniętym
tam wilgoć panoszy się w umyśle

Daj mi promyki słońca
iskrę w oku
głęboki oddech

Przyjdź z dobrym słowem
tęczą uśmiechu
i zostań...

do utraty tchu...

49 597 wyświetleń
440 tekstów
161 obserwujących
  • Thebestkasiaa

    14 July 2016, 00:24

    Zostaję... Gdyby w życiu człowieka były tylko dobre chwile i nie byłoby smutku to ludzie w ogóle nie zwracaliby uwagi na Boga. Czasem tych złych chwil jest może więcej i każdy musi przeczekać smutek, nie może się poddać. Tam gdzie inni widzą ciemność to inni dostarczają promyk nadzieji...
    Pozdrawiam serdecznie :)

  • Emilia Szumiło

    19 May 2016, 01:06

    podoba mi się :)

  • 14 May 2016, 23:07

    Było otwarte, wszedłem. :)

  • słoneczniki

    14 May 2016, 22:20

    Doskonale "czytasz" ... :)

  • RozaR

    14 May 2016, 22:15

    Wiersz niezwykle do mnie przemawia . Dotyka istoty relacji międzyludzkich .
    To tak jakbyś zaprosiła do stołu - ,, jak poczujesz sens to znaczy jesteś zaproszony '
    - Wydaje mi się to niezwykłe .
    Pozdro -

  • słoneczniki

    14 May 2016, 21:44

    Dziękuję za pozostawienie śladu :)

  • krysta

    14 May 2016, 21:42

    Ujmujący.
    :)

  • chrupcia

    14 May 2016, 21:24

    Piękne :)