nie mogę się przełamać

Jak Ty to robisz?...
Niesamowity wiersz...
Dzięki takim tekstom warto zaglądać na ten łez padół...
Miłego wieczoru, Madź. :))

Taka właśnie refleksja wigilijna dopada mnie co roku, ale tylko Ty potrafisz tak o tym napisać, że kolejny raz brak tchu...
:)

Cześć Kati, miło Cię widzieć, dziękuję i wzajemnie dobrego dnia!;)

Witaj, Iw., czasem ta ciemność to tylko chmura, która przysłania nasze okno, a dalej jest już piękna słoneczna pogoda. Cieszę się, że mogłam mrugnąć Ci światełkiem w tych ciemniejszych dniach. Życzę Ci, by minęły wraz z pierwszą gwiazdką.

Pięknie, ta głębia i to czego dotykasz swoimi słowami i cudowną dusza, jest trudne do opisania. Choć teraz więcej mroku i świetlistość stała się niewidoczna w moim świecie to są słowa które jaśnieją pomimo wszystko. Ogromnie jestem wdzięczna za Twoją obecność i Twój niezwykły twórczy dar.

witaj M :-)cudowny wiersz moje serce też jest pełne takich emocji dziękuję za tę refleksję;)miłego dnia Ci życzę;)