Polskie Termopile –

Obrońcom Wizny!
Nad rzeką Wizną krwawy rozegrał się bój
Gdzie Polski przed Niemcem bronili żołnierze.
Kapitan Raginis nie godził się na Ojczyzny podbój,
Wśród dymów huczały wokoło moździerze.

Krwawy Guderian szedł do ostrego ataku,
Wiodąc swe szwabskie dywizje pancerne,
Lecz polscy żołnierze, mój drogi rodaku,
Na śmierć bronili Polski jej na zawsze wierni.

Gwizdały granaty ,szwabskie ziały ogniem czeluście
I niebo zasłoniły czarne dymu smugi nad Wizny ujściem.
Lecz polski żołnierz był wytrwały i twardy jak stal,
I gęsto pokrył pola stos i wrogich, i naszych żołnierzy ciał.

Faszysta chciał zdobyć bohaterskie schrony.
Lecz męstwo żyło w obrońcach znad Wizny.
Wśród wybuchu granatów spod znaku orła obrona
Broniła swej ziemi, kochanej ojcowizny.

Spadały bomby na schrony –polskie pozycje,
Ochrzczonych w ogniu polskich rycerzy.
I już się kończyły im zapasy amunicji,
A w nich raz po raz walono z możdzierzy.

Gwizdały wokoło roje faszystowskich kul,
Śmierć gęsto zbierała swoje pokłosie.
Lecz oni, wytrwali na ogień i straszny ból,
Nie martwili się swoim życiem i losem.

Krwawą łuną przeszył niebo ostry ból
Dym czarny przesłonił powietrze nad Wizną,
Lecz Polak odważnie bronił swych pól,
Jak lew bohatersko bronił Ojczyzny.

Pot zalewał twarze spod Wizny obrońcom ,
Krwawiły rany, zadane przez wroga.
Lecz oni chcieli pozycji bronić do końca.
Patrzyli śmierci w oczy wśród czarnego smogu.

Kapitan Władysław Raginis wydawał rozkazy,
W obronie Polski oddał swoje młode życie.
Tam nad Wizną walczyli żołnierze bez skazy,
Co prosto do nieba szli o jasnym świcie.

Przelali za nas swoją żołnierską krew.
Bronili Polski, nie drgnęła zmarszczona brew.
Biało-czerwonej flagi i naszej polskiej ziemi,
By nie była deptana wrogimi butami obcymi.

Pamiętaj o nich, o polskich chłopakach,
Co bohatersko odpierali Werhmachtu ataki,
Strzelały do nich armaty i szwabska artyleria,
Strzelano do nich z czołgów, z karabinowych serii.

Zawsze pamiętaj o Wizny błękitnej obronie,
O zołnierzach, co chcieli Polskę zasłonić.
Co oddali swoje młode pełne blasku życie.
Byś w wolnej Polsce urodził się i witał świty.

Bronili matek, bronili dzieci, polskiego słońca, aż do końca
Co jasno świeci, bronili honoru polskiego żołnierza,
Biało-czerwonej flagi i Białego orła od niemieckiego zwierza.
I trwali dzielnie, na posterunku, i umierali z Polski wizerunkiem.