sacrum tajemnicy ołtarza

Obok tajemniczej sceny,
Aktor pół-ruchem się zbliża.
Tuli dłoń do siebie, bo nie wie jak przeżyć,
czyniąc nie tylko na czole, znak krzyża.

Celebrując ostatnich ewangelii wersy,
czeka niespodziewanie na efekt końcowy.
Apokaliptycznego scenariusza mowy.
Staje się w swej zadumie, coraz bardziej szerszy.

Bo wie, że gdy tylko przeskoczy granice,
spotka go zasłużona jak na wieczność klęska.
Powierza świadkom głodnych mroczne tajemnice,
jak to pierwszy raz ktoś kiedyś ze śmiercią zwyciężał.

Istotą niedomówień tych dziwów nad miary,
jest istota zaklęta, jak król z kapelusza.
Czarując nieobecnych tym cudem nad wiarą,
zmusza to do myślenia, to inaczej zmusza.

Pamiętam taką scenę, na której miliony
cierpiał wieszcz, za Naród pochodnie.
Szacował, nieodparte zbrodni popełnionych
skutki, kiedy we wszystkim i tak niewygodnie.

...............................................................................................................................
http://ising.pl/nagranie/1812a0riiuj,Piotr_Szczepanik-Nigdy_wiecej