Świat i życie.

Objąć świat spojrzeniem,
przyznaję, jest całkiem prosto.
Zachwycić się równie łatwo.
Pokochać całkiem dostępnie.
Znudzić się nim, także przystępnie.
Natchnąć nim jednym oddechem,
dusić z każdym kolejnym.
Myślami, błądzić na prostych drogach
i łatwo iść tymi krętymi.
Zdobywać szczyty najwyższe
i skakać z bardzo wysoka
Zaskoczyć samego siebie,
złapawszy własny cień i serce mieć na baczności
i bronić go od miłości, piekielnej jakże.
Nie dawać wchodzić na głowę
tym co mają na to ochotę,
bo jeśli damy na to zgodę
zrobimy z siebie idiotę.