noc to łąki kwitnące blaskiem a anioły strojne w łabędzie pióra - zwiastunowie
lecz nim w oczach waszych swoimi oczami utonę ten wiersz - jest moim ostatnim listem do tych którzy go znajdą po latach i będzie jak kropla co po sercu się rzeką rozlewa
bo historia nasza - to wysoki las a my najwyższe drzewa w koronach których żyły ptaki promienie gwiazdy
i jak ci - którzy wierzą byliśmy dziećmi tego samego światła