Menu
Gildia Pióra na Patronite
Wiersz

Plus que jamais

noc przemienia wszystkie promienie dnia
w kryształy szronu
a ja chciałbym - do nieba wejść
z przepustką wierszy

ucałować umarłych mojego życia
by ich wspomnienie - przedłużyć o moment

chciałbym - cień matki spotkać
dotknąć smugi jej włosów
zapytać
o moje życie
i czas który przyjdzie - po moim życiu

bo marzyłem o słowach - ponad słowami
jakbym zawsze muzykę słyszał
w sobie i wokół

lecz wy nauczyliście mnie widzieć
niewidzialne
sięgać - po nieosiągalne
i gdybym tylko miał do kogo powiedzieć: mon ami

to bym krzyczał

101 347 wyświetleń
954 teksty
266 obserwujących
  • Eneida

    10 May 2022, 08:32

    Piękny wiersz... jakże wymowny.
    Pozdrawiam :)

    od Adnachiel, kati75, Sexoh't
    • Adnachiel

      11 May 2022, 06:20

      Bardzo, bardzo jestem Ci wdzięczny.
      I serdecznie odwzajemniam :)

      od Eneida
    • Eneida

      11 May 2022, 07:48

      Przyjemność ogromna po mojej stronie czytając Twoje wyjątkowe słowa/wiersze. :)

  • 10 May 2022, 08:31

    Aquila pomarina - Orzeł i w dodatku krzykliwy.
    Podziwiam. :))

    od Eneida, Adnachiel, Naja
    • Adnachiel

      10 May 2022, 08:36

      Musiałem sprawdzić w Google :)) A już myślałem, że porównasz mnie do słowika lub chociaż do Sowy Harpii :) Te drugie są jak bóstwa ze starożytnego świata, prawie by pasowało :P

    • 10 May 2022, 08:44

      Przykro mi, że nie trafiłem... może tylko ja dostrzegam Twoją drapieżność... ;)
      Cichutko siadam i nie płoszę już Niewiast. :))

    • Adnachiel

      11 May 2022, 06:10

      Smoki od zawsze cechuje przenikliwość, która u ludzi zdarza się raz na tysiąc lat :) Bo oko ludzkie zbyt często zapatrzone jest jedynie w siebie. Dlatego dostrzegasz w nielocie więcej, niż on sam :)
      A co do Niewiast... Tylko nie zostawiaj mnie z Nimi samego, s'il vous plaît!!! :D