Ognisko z Bajdałą

dla takich osób jak Ty stworzona została tolerancja - to gorzej niż nie byt!
Pozdrawiam twą Pychę

Rozbawiłaś mnie, szczerze. :D
dziękuję.
1,2,3 to w sumie jedno, nie wiem po co rozbijałaś.
Uciekasz Ty tymi wnioskami, nie wiem właściwie skąd wyssanymi, bo brzmią na coś gorszego niż palec. - przepraszam, drobne chamstwo, nie mogłam się powstrzymać. A od siebie, zapewniam Cię, bliższa memu sercu krytyka niż niewiele wnosząca aprobata. Aczkolwiek krytyka musi być konkretna, a nie wzdychająca w eter o bóg jeden wie co :) Nadal Cię nie rozumiem, ale już odechciało mi się w ogóle pojmować, bo mniemam że nie zbyt wiele miałabyś mi do powiedzenia. Prosiłam o konkrety związane z wierszem, dostałam burę za nic. klasa!

tym czasem żegnam, bez odbioru :)

teraz się wkurzyłam, jak można tworzyć , skoro nawet nie potrafisz delikatności słów odczytać.
Rozumiem to tak:
1."ja tworzę"-mój system i tak ma być!
2..nie podoba się - nie czytaj
3.jestem "wszechwiedzą własnej twórczości"-pogratulować!
4.naucz się słuchać-to w Twoim wykonaniu do odbiorcy
5.wiersz jest ciekawy- ale Ty krytyki nie przyjmujesz-stanowi mowę niewiązaną
6.Styl- to nie kakofonia, opierająca się na tworzeniu z KOSZA
........CO CHCIAŁAŚ TO MASZ........nie mam siły na więcej

potrafię przyjąć krytykę, o ile jest czytelna. Wybacz, ale jakie mam wyciągnąć wnioski na przyszłość ze słów "....tylko coś ..." i "a ja poczekam..........na twą głębię ....:)" ?

nie trzyma się to kupy.
i dziękuję życząc wzajem.

Agresją pałasz....nie będę ostra, bo to sensu nie ma
Skoro przyjąć krytyki nie potrafisz....życzę powodzenia w tworzeniu.

a mnie drażnią............niewyszukane bełkoty....... przekaz ma być przekazem, domysły są dla zdesperowanych kobiet. Więc jeśli chcesz mi coś przekazać, racz robić to czytelnie. Szczególnie dziś.

pozdrawiam

a ja poczekam..........na twą głębię ....:)

i to właśnie rozkojarzenie oddaje całą sytuację. Nastrój. Zaczęło się swojsko klimatycznie a rozmyło się w filozoficznych dyskusjach. Jak ma być konkretne coś, co wpada w nieco stłumione alkoholem i magicznym klimatem myśli? Wiersz się zmienia, jak zmieniał się mój nastrój, jak zmieniało się wszystko wokół.
Ja się nie obrażam - ja się bronię.

przepraszam, ale jest rozkojarzony....jak z opowiadaniem bajki, coś pamiętamy, a potem sami tworzymy...nie obrażaj się-wiersz mnie bardzo zaciekawił....tylko coś ...

nie siliłam się na jakąkolwiek stylizację staropolską.
A styl jest
mój własny.