Menu
Gildia Pióra na Patronite

Jak wybaczyć sobie

Nim mrok ogarnie całą ziemię
i utonę w Twych ramionach
co obejmują z miłością najświętszą
cały świat
rozpięte na drzewie ociekającym
Twoją krwią
co szkarłatny grzech wybiela

Przepraszam

Ilekroć zawodzę Ciebie
ogarnia mnie rozpacz
A Ty jednak
nigdy nie opuszczasz nikogo

cierpliwie czekasz
z otwartymi ramionami
wybaczasz zawsze

Wybacz
i ten raz znów zgubioną drogę

Trwam
szukam
odnajduję, bo dajesz się odnaleźć

A jednak...
ja sobie nie umiem wciąż wybaczyć
milczenia
i wzroku utraconego
bezdroży i mrocznych dni...

19 346 wyświetleń
294 teksty
23 obserwujących
  • kati75

    4 April 2018, 10:00

    najtrudniej wybaczyć sobie,lecz im trudniejsze chwile da nam się przetrwać tym łatwiej nam zawierzyć w lepsze jutro!!!pozdrawiam cieplutko Iwonko:-))))))

  • Polna

    27 March 2018, 23:11

    Bardzo mu się podoba

  • Moon G

    27 March 2018, 21:28

    Obwiniasz się za to z ostatniej zwrotki? ... no co Ty?

  • Adnachiel

    27 March 2018, 21:13

    Człowiek jest tylko zwierciadłem dla Chrystusowych rysów, tak jak dla obłoków jest nadwodne odbicie.
    Przepiękny wiersz, pełen prawdy o sobie i zadumy podczas której dusza się przeaniela.
    A jak wybaczyć sobie? Boża Miłość jest piękniejsza, niż możemy to sobie wyobrazić... :)

    Ściskam Was serdecznie i wracam do sportowych emocji :))

  • 27 March 2018, 19:21

    Może wybaczenie sobie jest najtrudniejsze, bo On nam nie mógł tego pokazać na własnym przykładzie?
    A jeśli właśnie te nieporadne próby, błędy, porażki i potknięcia mają w naszej, życiowej drodze największą wartość?...
    Tak sobie gdybam tylko.
    Miłego wieczoru. :))