Wesoło o sobie

Nikt mi na imię, niczyją twarz noszę,
Niczyje dłonie, serce w próżnię bije.
Każdej nocy los nieśmiało proszę
O śmierć - sam się nie zabiję.

Niczego nie mam - nawet odwagi,
Bo co stare drzewo może umieć?
Tyle, że czasem po cichu zaszumię
Łzami wśród mojej drewnianej powagi.

Ktoś przy mnie odpoczął i pod głowę
Rzuciłem przybłędzie barwnych liści kilka...
Jedna noc życia - ledwie chwilka
I odszedł, nie rzucając żadnym słowem...