Nikogo tu nie ma
i nigdy nie będzie ...
po szarych tych ścianach
krew ścieka w obłędzie ...

i drzwi tutaj nie ma
i nie ma też okien,
tu ja jestem panem
i ja jestem bogiem ...

ze ścian wyłaniają się
ich straszne twarze
i z bólu się krzywią
w okropnym grymasie ...

i miejsce to moje
daleko od świata
otacza stalowa
kolczasta poświata.