....
Nigdy nie chciałaś być kukiełką
tańczącą w moich dłoniach Calineczką,
skąd wzięlaś tyle sił
by wyrwać się z moich ramion
inna niż Penelopa, żona oddana i wierna.
Słyszałem ten krzyk
i twój protest na progu naszego domu
zostaw mnie mówiłaś mi
a ja perfidne kłamstwo
do końca schować chciałem
w kieszeni garnituru od Armaniego.
Przeczytałaś mnie poezją, której wtedy
nie znałem, bo w moich oczach
zamiast miłości kolejne ujrzałaś kłamstwo.
16 November 2012, 00:16
Od nowa Agnieszko bardziej kojarzy mi się z wczasami i S-pa niż z życiem, które chciałoby się przywołać. Ale cóż, mówią, że czas uleczy rany, może mają rację? Może jutro i dla mnie zaświeci słońce, mimo popełnionych grzechów. Ślicznie dziękuję, że wspierasz mnie słowem.
Wzajemnie dobry duszku. L.
15 November 2012, 23:45
Wierszem sam starasz się odpowiedziec sobie dlaczego ?to bardzo odważne z Twojej strony i może to dobry gest by zacząc od nowa-dobrej nocy Leszku;)
15 November 2012, 23:43
Panie artrysa1 proszę mi wybaczyć, nie jestem tak jak Wy, wirtualny. Nie znam się jeszcze na tych trickach, przepychankach i nie rozumiem Pana opinii w postaci takiego znaku. Ze mną rozmawia się konkretnie, a nie alfabetem Morsa.
pozdrawiam.
