"Chaos"

Niezbadane są wyroki z nieba,
Co dzień od rzeczywistości ostra gleba,
Chaos kolorami tęczy rozbrzmiewa,
Tyle złości i wściekłości, nieskończona era,
Wbija się w pień kręgosłupa smutku werwa,
Nieśmiertelna pustka przerywana jest depresją,
I w oknie telewizora fałszywym ratunkiem,
Nie widzi mnie szczęście, nienawidzi mnie,
Nie zapomni mi błędów z przeszłości mej,
Mimo iż powinienem żyć w rzeczywistości,
Dreszcze i gorączka palą mnie na stosie,
Fałszywe stany szczęścia pchają mnie wysoko,
Prowokują do agresji pośród zieleni świata,
Mój zdrowy rozsądek ulega szubiennicy kata,
Mamy poniedziałek, a to ciągle wraca,
Szron na szybie moich oczu, zamraża widok,
Znów nadchodzi od codzienności skok w bok,
Nie pouczaj głupca na końcu świata,
Dziś poniedziałek, kolejna życia rata…