Oda do dziewictwa
Niewieścia cnota to wartość jednorazowa
Na miejscu straconej nie odrośnie nowa
I nawet lament błagalny jej nie przywróci
Dlatego tak cenną jest dla samczej chuci.
Istnieją w przyrodzie też inne przyczyny
Utraty skarbu niewinnej dziewczyny
I w kołysce przekręcając się na boczek
Można niechcący przysiąść na smoczek.
Tak, więc strzeżcie swej cnoty choćby i maczugą
By w dziewictwie dumnie trwać…byle nie za długo.
Autor
6 September 2012, 12:39
:)warto było się cofnąć ku Twoim poprzednim wierszom...i trudno się nie uśmiechnąć:)
23 April 2011, 23:54
niewieścia cnota to dotyk kochanka, to pościel purpurowa skalana białych róż poranka, to............oddech splecionych marzeń, wtopionych ciał.........swym smakiem
18 February 2011, 08:57
Czekałem dość długo by móc dać plusa za ten genijalny wiersz i się doczekałem,fantastyczne,pozdrawiam:)
29 October 2010, 19:25
:D Ha, ha, ha, spadłam z kanapy! Zwłaszcza fragment o smoczku przypadł mi do gustu. ;)
