Kawałek chleba

Niewiele trzeba…
Ot, życzliwe słowo
Serca łączy z głową…
I tak rozmnożył się kawałek chleba.

Często najtańsze cenimy najdrożej.
Na giełdzie cudów losu
Ból pokorą uśmiech chce wyprosić,
Choćby i pocięty nożem.
I dalej serce pajdę nosi
Bo inni przecież też nie gorsi.
A z pajdą Ciebie niosą, Boże.

Jak matka za ranne skrzydełko
wróbla chwyta odruchowo
I śle z nadzieją na planetę nową,
Tak Ty jesteś moją miłością wielką,
Iskierko. Moją osnową.

Quid Quidem