nasze serca

nieważne
czy
pod warstwą ubrań ze znaną metką
czy
pod kapotą dziesięcioletnią
mieszkają w nas serca
same zazwyczaj odmiennie odziane

bywają
w gorsecie z pancerza
te
nie przyspieszają
nie łamią się
nie pękają
nie otwierają się
nic do siebie nie biorą
oziębłe są
nieczułe
nie bolą

inne
strojne w szaty
z gorących uczuć utkane
wielkie
złote
wstęgą krwi przepasane
wrażliwe takie
gołębie
i głos mają

a my?
my głosu ich nie słuchamy
przestaliśmy patrzeć nimi
częściej patrzymy tymi pierwszymi
i widzimy tylko tyle
na ile pozwala nam rozum