Gdy odmierzam czas...

Trochę w tym melancholii, bo choć przeżywamy te same chwile, każdy z nas pamięta coś innego. Lub inaczej. I strofy, które pozostawiłaś mogą być tego najlepszym wyrazem.
Serdeczności :)

nie wiem, czy słusznie, ale dostrzegłam smutek, że w tym samym kierunku, a jednak z zupełnie niespójnym bagażem ...

choć ja swoje wiem
ty swoje czujesz
jeden ślad po nas
zostanie...

Pozdrawiam Beatko:)

Miło Was spotkać. Dzięki, że czytacie :))

przepiękny obraz malowany słowem ..

Pozdrawiam :))

..ładnie i delikatnie ;)...

Sarin - bo to piekarz lub garncarz jest. Odmierza, formuje jak ciasto, a potem już tylko udoskonala. Chyba że się nie da. Ale to już inna bajka... :)

Madziu - malujesz słowem
nawet smugi w ornamencie
nabierają znaczenia i barw.
Dziękuję za te piękne wersy :)

jak motyl co odbił na dłoni
raz tylko skrzydeł ornament
i odszedł pozostawiając
w pamięci smugę barw...

tak lepiej, Beti, a nawet całkiem dobrze... ;)
pozdrawiam

jak czas, który mija :)

Piękny