rosa na szybie

;)

Ładnie to podsumowałaś, Oney.:)

Art, powiało świeżością, winterfresch?;)

Smokom wcale nie czuć z paszczy, to pomówienia. :D

Prawdziwa miłość, wie jak przetrwać nawet w rozstaniu :)

Iwonko, dziękuję za częste znaki obecności:)

eM, a ja się martwię, więc będę szukać tamtego światła, które iskrzyło się zawsze w Twoich wersach.

Akerin, z nie mniejszą czyta się takie komentarze, dziękuję;)

Natalio, myślę, że Ty opanowałaś do perfekcji język metaforyczny! Miło Cię 'widzieć';)

Marie, ... i och!;)) Dziękuję za odwiedziny;)

Arti, jak mówił ks. Twardowski, "musi być dobrze i niedobrze, bo jak jest tylko dobrze, to już jest niedobrze";)
A na to niebo zionąć musiał ktoś inny, może przelatywał 2 min po północy tędy jakiś smok???;)

Dziękuję za Waszą obecność, pozdrawiam złotojesiennie;)

Może miłość bez rozstań i trudów nie byłaby pełna...
Niebo zapalić potrafisz tylko Ty.
Dobrej nocy. :))

"nie gaś w oknach błękitu" - ach! :)

Bardzo ładny
''nie gaś w oknach błękitu ''
kiedy ja się nauczę takiej perfekcji
w metaforze
Pozdrawiam i życzę zdrowia

Twoje wiersze zawsze są pełne światła.
Dlatego zupełnie nie martwię się, gdy moje nieco się mroczą.
"nie gaś w oknach błękitu"... Tak, to mój ulubiony wers :)

Dobrego dnia dla Was :)

Piękny i poruszający utwór.
Pozdrowienia