Niepewność wstydliwa

Yestem
Zastygam czasem w zamyśleniu rozważając rożne możliwości i może rzeczywiście pewność była by źródłem lenistwa, a może spokojem duszy, błogim uczuciem bezpieczeństwa...
Wiem co jest stałe niezmienne, to ja ciągle się gubię i chciałabym już przestać
Dobrej i spokojnej nocy

...a może pewność byłaby ślepą uliczką? Prostą ścieżką ku lenistwu i braku poszukiwania prawdy?...
Modlitwa o wiarę...
Piękne.
Dobranoc. :))

Francuzi nie potrafią robić dobrych filmów :)
Najwyżej Goście goście, ewentualnie wspomniany Louis daje radę.
Pozostałość nadaje się tylko, by machnąć ręką :))
O tej porze roku nie ma czego zazdrościć Iwonka, ot zimno, ponuro jak wszędzie.
Bulwar Saint-Germain opustoszał, ludzie się spieszą do ciepłych domów, biegną ulicami, nie zatrzymują się by popatrzeć na wieczorną iluminację Wierzy Eiffela, albo posłuchać katedralnych dzwonów. Dzwonnika też nie szczególnie można spotkać :))
Byle do wiosny :)
Pozdrawiam serdecznie :)

:) bardzo dopełniacie swoja obecnością moja marna pisaninę:)
Adnachiel wiesz ja to Ci bardzo zazdroszczę Francji, ostatnio namiętnie zasłuchuje się w tamtejszej muzyce i rozkoszuje się klimatem francuskich filmów, trochę przypomina się mi dzieciństwo kiedy oglądałam w czarno białym telewizorze Louisa de Funès z moim najukochańszym dziadkiem który całą miłość przelał na mnie wynagradzając niedoskonałość własnego ojcostwa. Uratował moje dzieciństwo. a taki trochę prywatny komentarz... człowiek bywa zawodny, choć pisząc ten wiersz nie o człowieku myślałam, ale dziękuje Ci za Twoje cudne spojrzenie
Pozdrawiam

Ufasz wciąż za mało, bo być może kochałaś zbyt wiele i za mocno.
A drugi człowiek bywa zawodny i niegodny ufności, którą w nim pokładamy.
Choć ja nadal wierzę :)
Piękny wiersz.

dzięki kati, za każdy uśmiech i Twój ślad
dobrego dnia

bardzo mi się podoba ;)pozdrowionka;_)