Pozorna cisza

Zauważyłam, że Cię wzięło, coś chyciło :) hehe
Nie chciała bym utknąć w pozornej teraźniejszości, raczej wolałabym kroczyć ku przyszłości z kimś bliskim serce w serce. - oklepane, wiem... jak każdy.

Mi pomaga, więc czemu Tobie by nie miało? Pamiętaj jednak, że masz też przyszłość, z którą możesz zrobić co zechcesz, a kto wie, może wtedy będziesz chciała wyzbyć się przeszłości i zatrzymać czas w nieistniejącej teraźniejszości? Filozuję dzisiaj... ;]

Tak masz rację, teraźniejszość i cisza są umowne... Bardzo ładnie to napisałeś, muszę sobie przyswoić taki tok myślenia czasem. Być może pomoże. :)

Tak samo jak to, że nie istnieje teraźniejszość :) Jest tylko przeszłość i przyszłość. Pomyśl co robiłaś przed dwoma sekundami, o czym myślałaś, jaki ruch ręką wykonałaś... To wydaję się takie odległe... Ale to pociesza. Bo wiesz, że trudne chwile są tylko przeszłością, a gdy całkiem przeminą, będzie tylko dobra przyszłość :) Warto tak czasem pomyśleć jak np masz jutro trudny dzień, ale świadomość, że pojutrze będzie on przeszłością, polepsza nastrój... ;]

Ładną inwigilację mi dzisiaj robisz. :)
Tak naprawdę to ona nie istnieje, zawsze jesteś w stanie "coś" jednak usłyszeć.

Tak... Zawsze się o czymś myśli. Chociaż mam takie momenty, kiedy następuje kompletna pauza. Nic wtedy nie myślę. Potrafię też się do tego zmusić :) Hmm... Ciekawa tak cisza bez ciszy. Bo w głowie dzwoni, więc co to za cisza?

Ps. Przepraszam, że wprowadziłam zmiany, ale tak forma jest lepsza i przy tym brzmienie. :)

Mam nadzieję, że go opublikujesz i będę miała okazje przeczytać ów wersy... :) Miłego

:) Również pozdrawiam...

:)