Okruchy życia...

Niekiedy warto spróbować od końca
tak jak para staruszków
zafascynować się pięknem ptaków
z pobliskiego parku
nie mówić nic i nie pragnąć niczego
oprócz bycia bliżej siebie
karmić kaczki
pochylać się nad kwiatami
uśmiechać się do przechodniów
a później bez zasmakowania dotyku
pozwolić sobie odejść
a jeśli narodzi się tęsknota
dopiero wtedy
spotkać się jeszcze raz
kochać się namiętnie lecz dojrzale
pięknie i odpowiedzialnie
i zawsze pragnąć być blisko siebie
tak jak ta para staruszków
która swoimi krokami wyznacza szlak
do prawdziwego nieba...