Niedługo zasypie liśćmi
Zawieje śniegiem
To co teraz pod kołdrą nadziei śpi...
Jesienią zapomnisz..być może...
I ja siebie pewna nie jestem...
Wiatr odwróci nasz wzrok
Zimą drogi do siebie nam zawieje...
Śniegiem zimnym...
Jak kamień.... z serca,
Spadną nam ze śniegiem powieki...
Jeszcze nigdy tak bardzo...
Nie bałam się jesieni...
Gdyby Ci powiedzieć...
Powiedzieć...póki lato trwa...
Zatrzymać wiatr płaczący co nadciąga...
Ale jak kasztanom odwagi brak, by spaść...
Jak liściom - kochankom strach drzewo opuszczać...
Tak ja usta kluczem żurawi mam zamknięte.

*Wszystkie prawa zastrzeżone