Menu
Gildia Pióra na Patronite

nn.

niebo płacze nade mną łzami
garbatego cherubina
a szlak dłoni twoich
na mojej skórze
skwierczy bolesnym żarem
zbyt trudno jest
oddzielić
dzisiaj od wczoraj
zbyt trudno
teraz
kiedy już nie kochasz

27 833 wyświetlenia
243 teksty
3 obserwujących
  • Barefoot

    11 May 2014, 18:51

    "niebo płacze nade mną łzami
    garbatego cherubina
    a szlak dłoni twoich
    na mojej skórze
    skwierczy bolesnym żarem"
    Założyłam kalosze przeciwłzowe, nawet parasol dobrałam gustowny,
    tak przygotowana w zamiarze miałam udzielić (jako czuła czytelniczka) mocnej reprymendy,
    której sens byłby taki: skończcie "autorki" z lamentem, którego tak wiele, jak wody w pierwszym lepszym morzu.
    Jednak więcej chciałam zdobyć porównawczego materiału przeciwko, i odkryłam w innym Pani utworze
    KAPITALNY szkic pisarski bodaj, rytm, dreptanie, krzątanie się w przebudzonej godzinie, rokujące, doskonałe.
    "Słońce przynosi smutek" to tyłuł prowokujący, musi Pani bowiem czuć, że słońce wspiera życie, jest nieodzowne (nawet bez fotosyntezy o tym wiadomo). Sugeruję wyprowadzkę z tego załzawionego namiotu dla kobiet udręczonych brakiem. Proszę pisać malusie prozy, eseje, na początek. Powodzenie gwarantowane.

    Powodzenia.