Niebieskim płótnem zakryłam twarz
Już nie zapytam „Jak się masz”

Powoli zapomnę, co nas łączyło
Zieloną pustką wszystko się wypełniło

Czerwone myśli wchodzą do głowy
A sen się staje znów kolorowy

Kwieciste wzory zdobią mą przyszłość
A szarość odejdzie w czarną nieczystość

Różowe kręgi ciałem zataczam
I po raz kolejny się w Tobie zatracam

Błękitną dłonią rzeźbię przejrzystość
Aby móc ujrzeć duszy Twej czystość

Turkusem myśli kocham Cię czule
I zapominam o świecie w ogóle