Nieistnienie II

Nie znam tej siebie
Po drugiej stronie lustra
Nie poznaję bliskich
Dalekich też nie rozróżniam
Próbuję to z siebie zmyć
Jak bród, jak pył
Bo tak się nie da żyć
Momenty przelatują mi
Przez palce
Czuję się jak przejechana
Walcem, uprana w pralce
Wątpię czy to odrealnienie
Myślę raczej że
Nieistnienie