ja wciąż na ciebie czekam...
nie zdołasz mnie obliczyć
nie zamkniesz w pamiętnikach
bytuje w twojej myśli
z której nigdy nie znikam
bo dużo w nas pustych miejsc
i kartek cierniem skutych
dotyków chwil które chcesz
zamieniać na minuty
w kominku ciągle żar
który nikogo nie wini
butelka lampka szal
mój oddech na twej szyi
zgubiłaś mnie w oparze
idealnego świata
błękitu wyobrażeń
nie wrócą senne lata
dziś ułomności dwie
chcą poczuć swoje dłonie
w odległych miejscach gdzieś
wino rozgrzeje skronie
Autor
18 January 2018, 21:42
myślę że, nie potrzebujesz słyszeć odpowiedzi..
jakie to zabawnie proste.. przewidywalne
ale ciiz resztą, niewiadomo czy możesz odpisać :)
9 May 2015, 00:25
a co Ty wiedziałeś pisząc tamte słowa? :)
coś przeczuwałeś, coś wiedzieć musiałeś, zatem...
chociaż raz uczyń dla mnie coś dobrego, jest mi to bardzo potrzebne
poetą jesteś, więc...
P.S. ta opinia, to nie zabawa...Ale zrobisz tak jak zechcesz, czyli jak zwykle..Tak bardzo..., dobra....więcej nie powiem. Odezwij się jakoś, albo baw się mną dalej.