nie(do)powiedzenia

Bardzo Wam dziękuję, że się zatrzymaliście na tych schodach, zawsze zostawiam zapalone światło!
Miłego poniedziałku!:)

"zapal mi światło na schodach"... od razu wszystko pojaśniało.
Są słowa zamilczane ustami, wyznane oczami.
Bo czymże byłby człowiek bez miłości?
Trzciną. Cieniem trzciny. Niczym.

Śliczne, ale u Ciebie to standard. :))

Kolejna Perełka M :) Aż oczy mi się zaszkliły ...

Pozdrawiam Cieplutko :)

Piękny, wzruszający wiersz.