:)

Nie wiem, co czeka mnie jutro
chcę cieszyć się z tego, co mam
wyrzucę na zawsze z duszy smutek
stanę się chwilą… co mi tam…

Ułożę puzzle dobrych chwil w całość
taki krajobraz duszy z radością tęczy w tle
dotykiem wyznam kwiatom miłość
może odwzajemnią… któż to wie…

Nastroje się do życia uczuciowo
skruszę uśmiechem skały smutnych serc
jeśli trzeba umrę i narodzę się na nowo
jak trawa, która wierzy w łąki sens…

Bo żyć, to cieszyć się z małych rzeczy
uśmiechem pisać prozę pięknych chwil
być iskrą, która płomienie roznieca
i radością kolorującą szarość smutnych dni…