Odwagi.
Nie umieraj, oni niech mówią, co chcą
Podejmij rękawicę, nie bój się strachu
Bariery to wyobraźnia, to w nich czai się zło
Nie pod łóżkiem w ciemnym korytarzu, czy za szafą
I choć bywa trudno, to brnij przed siebie
W przód, prosto, nie oglądając się
Za plecami wspomnień setki, przeszłości pięknej
I smutnej za razem, pełnej łez
Nic tak nie dodaje skrzydeł, jak radość bliskich
Nie złote monety, bo te bardzo ulotne
Masz honor? Szacunek? Dziel się tym wszystkim
I zawsze podaj rękę temu, który się potknie.
Autor
43 914 wyświetleń
514 tekstów
20 obserwujących
Nikt jeszcze nie skomentował tego tekstu. Bądź pierwszy!