Nie umieraj, mój przyjacielu!

Nie umieraj, mój przyjacielu!
nie wydzieraj z serca wspomnień
w których byłeś zawsze
wierny i całym sercem oddany
czymże tych pięć lat będzie?
gdy mnie zostawisz, odejdziesz
jak kurzu pył oddechem rozwiany

Nie umieraj, mój kompanie!
niech w zaszklonych oczach
ponownie ogień życia zapłonie
tak jak płonął kiedyś zawsze
i nie martwiłam się…
…że kiedykolwiek zagaśnie

Nie umieraj, mój druhu!
tyle jeszcze przed nami...
nie kończ ów pięknego szlaku
którego zwieńczenie
nigdy nie miało być łzami

Nie umieraj, mój przyjacielu!
zostań przy mnie dłużej troszke
i tak jak robiłeś to nieraz...
daj głos, podaj łapkę
ogonem zamerdaj radośnie

Nie umieraj, mój przyjacielu!
bo pięć lat to o sto za mało
byś odszedł stąd na wieki
byś mógł zostawić mnie samą