podskórnie

miło Cię widzieć Ewo :)

nie wiem jak to się stało,że ten wiersz gdzieś mi umknął, na szczęście dokopałam się:)

ten szelest jest też w szepcie Waszych dusz...
to piękne, że mogłam go uslyszeć

pozdrawiam ciepło

obojętnie przejść nie mogę, szelest mi nie pozwala, pozdrawiam ciepło Marie i zabieram ze sobą podskórnie

Piękno tutaj jest namacalne ,
nie trzeba szukać.

Marie, nawet nie wiesz jak dobrze Cię widzieć.

To właśnie pod skórą jest to co najważniejsze, ukryte, coś czym często nie chcemy się dzielić, albo czym dzielimy się tylko z nielicznymi. To pod skórą śpią namiętności, pragnienia, tęsknoty, tak głęboko schowane, a jednocześnie tak bliskie. Bo i skóra jest szczególna. Niby zwykła tkanka a jednak znaczy wiele więcej.

Podskórnie czuję szepty, szelesty. Piękno w tym wierszu.

Ten szelest między wierszami obudzi niejedno serce...