Codzienność bólem wypisana

Nie słyszysz?!
Ona nie oddycha...
Ciężar codziennej ciszy ją zabił
To zbyt trudne dla niej.
Garść tabletek-jedyne rozwiązanie...
Jedna wiadomość.
Trzy słowa niczym pchnięcie nożem w serce.
Dziwisz jej się?!
Ona Cię pokochała...
A Ty bezczelnie wykorzystałeś
Jej naiwność...
Ona już nie czuje.
Nie próbuj jej pomóc-
-nie zniosłaby tego
Ona nie żyje!

A Ty nadal
z tym samym spojrzeniem
z tym samym szyderczym uśmiechem
patrzysz na jej uchylone powieki
łzami zalane
W jej ręce zeszyt
ostatnie zdanie bólem wypisane:
"Bo miałam być tylko odskocznią
od tej pieprzonej codzienności..."