Rozmowa z Tobą

Nie rozmawiamy o miłości
Nasze dusze nie potrzebują słyszeć „kocham”
A jednak za każdym razem umieram i spalam się w pył
Czując twoje skrzyła rozkładane na mym ramieniu

Umiem rozmawiać z tobą bez słów
Tak pięknie można to czynić
Zachować w sercu spojrzenie oczu
I duszy skrawek czuć w swojej dłoni

Każde twe słowo w myślach kreślone
Jak dłutem wyryte na skroni
Nie zginie
A jeśli miałbym kiedyś ogłuchnąć…
Niech spłonę!
I Bóg jeden niech wtedy ochroni...