Bij serce, mocno, bo

Arturze...prawda często... tak cicho się... pisze, a cała reszta w krzyku odnajduje swoją siłę ;)
Andrzejku, jak ja mogłam truskawek nie wyczarować, skoro miotła z kokardkami to mój atrybut? ;))
Grażynko, dziękuję, zresztą jak mało kto...doskonale te wersy rozumiesz...:)
Katarzyno....miło mi, że i Ty zatrzymałaś się pod tymi wersami na chwilę....
Emilu....nie wiem kiedy masz imieniny, ale jakby co....i dla Ciebie jeśli będzie taka potrzeba... wyczaruję stosowną porcję dla.... każdego z gości....;))

świetny wiersz

czy mogę się wprosić na te truskawki ? ;)

cudowny po prostu!

Julko... Twój piękny wiersz... mówi wszystko.

Pozdrawiam cieplutko :)))

Dziękuję kochani za Wasze słowa....wiersz mówi sam za siebie, ale dziś nie chce się rozwodzić nad ich sensem....bo trochę smutno byłoby.....wolę świętować....;)))

Andrzejku....no gdzie ten ...szampan? ;) truskawki już mam ;)))

I bywa, że podłość idzie w zaparte !

Świetny wiersz Julko ! ;)

często tak bywa..ale to walka z wiatrakami. zresztą..:) pozdrawiam:)!

...piękny wiersz Jula...

Życiowy teks, ciekawy, dosadny.
Pozdrawiam.

Inni potrafią nas zmienić...
My się czasem dostosowujemy
I mimo upływu lat chcemy wierzyć naiwnie, że jesteśmy wciąż tacy sami