zbyt wiele
nie potrzeba mi kochać Cię
jeszcze bardziej
mówisz,
że ja to zbyt wiele
i wtulasz się ciszą zieloną
w moje dłonie
nawet wtedy, kiedy mnie
nie ma
ze snów samotnych zrodzona
modlitwą wyszeptana
uchwycona obłokiem
płyniesz
radosną myślą mojego czynu
jak nie kochać Ciebie więcej mam
jeśli boję się
że mi życia dla Ciebie
zabraknie
Autor
Dodaj odpowiedź 19 April 2021, 19:11
21 odAleż to piękne.
A ostatnie wersy aż mnie zabolały.Odpowiedź 27 December 2013, 15:03
4 odJakże piękne to ukochanie:)
Odpowiedź 8 January 2013, 22:53
0 wracam do tego wiersza, jest jakimś niesamowitym przekazem
w każdym wymiarze , uczuć, szczerości i dotyku i to 'mówisz'
jak wiele znaczy....A.Odpowiedź 5 January 2013, 08:44
0 Ależ Arti przepiękny wiersz...
zatrzymałeś Mnie każdym słowem... wzruszyłeś...
Pozdrawiam ;)))Odpowiedź 4 January 2013, 23:26
0 Zastanawiałam się Arturze jak skomentować te...Waszą miłość i pomyślałam sobie, że tak będzie najlepiej...bo co ja tam blondynka mądrzyć się będę :)
"Nie zamykaj mi dzisiaj
pocałunkiem tak namiętnym
drżących ustprzecież tyle
niewypowiedzianych
jeszcze słów
uniesieniem śpi
na krawędzi szeptua pośród
nienasyconego dotyku
tańczą spragnione siebie
dłoniezanim...
zdejmiesz ze mnie
ostatnie
zawstydzenie
a ja każdego dnia
potrzebuję ciebie....
coraz więcejchociaż powiedzieć nawet ciszą
nie wszystko teraz
umiem....."tylko zaproszenie tak zapracowanej jak ja kobiecie...wyślijcie ...pół roku...wcześniej ;))))
Odpowiedź 4 January 2013, 22:54
0 I jak piszesz tak kochasz, wspaniale i prawdziwie. I za to cię podziwiam wciąż ;)
Odpowiedź