Okno
Nie patrzę już przez okno
nie mogę
nie potrafię
boje się
wyjść poza to
i
znów spojrzeć w dal
czas nauczył patrzeć blisko
dostosować się, latać nisko
nie wychylać się
i z domkniętą powieką
zmierzać w świat
dla mnie okno już przymknięte
z każdym dniem mniejszy żal
tu i teraz pozostaje
wszystko inne odchodzi w siną dal
Autor
13 127 wyświetleń
118 tekstów
7 obserwujących
Dodaj odpowiedź