Schisofrenium

Nie mogę zniszczyć tego co nie istnieje,
Przecież tego nie ma... Ziemia się chwieje,
Pod moimi stopami. Trzema?
Zaraz... Tego też nie ma.
Jestem nikim, w pełni istnienia,
W pełni ludzkości, od niechcenia.
Jestem każdym, w nicości pełni,
Balansuje na krawędzi.
Mistrzami są tylko zwycięzcy,
I przegrani w granicy tęczy.
Zanikam - jestem szarą mgłą,
Przychodzę, gdy inni mnie nie chcą.
Jestem każdą łzą,
Wylaną przez Ciebie, mnie i nieżyjących.
Przecież nie mogę być mną...
Przepraszam. Napisałem to niechcący.