nie mieszaj się we mniew te niepokoje nocne pustki niemenienasycenie oddechem jakby więcejbyło potrzeba niż to powietrze
nie mieszaj się we mniejacię wykorzystam i przekreślęskoro wierzę w miłośćktóra już była i nie będzie
proszę, nie mieszaj się we mniebo prędzej czy później odejdziesz uboższy o czasuboższy o siebie
karykaturalna
Autor
22 February 2015, 14:46
dziękuję za miłe słowa@Papużka coś w tym jest ;)
22 February 2015, 14:32
...bliskie ,jakbym siebie czytała..pozdrawiam
22 February 2015, 13:46
Piękne, przewrotne... Z jednej strony "nie mieszaj się we mnie", z drugiej szept serca proszę zostań I poznaj moje pirlesze. Czuję ten wiersz I twoje emocje.