żona (nie)Lota

I za to zawsze Cię uwielbiam, kocham i zawsze wspominam! Cześć! :)

z każdym kolejnym oddechem
gasną dni jak zapałki
i choć czasem spadają gwiazdy
nadal kręci się ziemia
i tylko w tych paru wierszach
nie przybywają mi zmarszczki
ale uśmiech mój wciąż mam dla tych
którzy wracają tu zawsze
kiedy zbyt długo ich nie ma

Miło Cię widzieć Grześ:)

Zaglądam tu rzadko, zawsze na chwilę
czasami miesiąc choć zwykle rok
mija nim znowu odnajdę dziewczynę
Witam Cię Magdo, znów jestem o krok! ;)

Ojojojoj!:D
Ależ podnieśliście temperaturę, Panowie, (nie tylko tekstu)!:))
I tak to jest zostawić Was samych na weekend!:))
Art, młoda lekarka z piłą łańcuchową... yyyy... nic się nie zgadza, ale brzmi tak dobrze, że z premedytacją się nie wyprę:)
M., była pewna pokusa, ale nie mogłam dłużej stopniować napięcia i tak Was poniosło!:))
Ps. Jest taki jeden, który ma papiery, ale on wie najlepiej, że życie ze mną to nie bajka :D
Pozdrawiam serdecznie, miłego poniedziałku!

Papierów nie mam, ale niektóre wiersze, to i owszem... :) :P

Miłego również! :)

No tak, będąc młodą lekarką przyszedł do mnię smok, więc
mu wyrżłam serce piłą łańcuchową... ;) :D :*

Ooo przepraszam, ja tylko kradnę całusy. :D
Madź już dawno wykroiła piłą łańcuchową ze mnie serce :P
"Twojej Madeleine"... masz na to jakoweś papiery? :P:D

Miłego dnia :))

Przerażenie w oczach Arturo... :P
Trzeba było pozostawić Smoka nieco dłużej w niepewności :)
Konkurów mu się zachciało!
Mojej Madeleine nie jest wielu godnych, Art.

Znaki szczególne, o których nikt nie wie, utkane są z najszlachetniejszej przędzy.
Musi boleć. Czy tego chcesz, czy nie. Czy ja tego chcę, czy nie.
Ci, którzy kochali, zaświadczą :)

Wiersz jak promień słońca po deszczu, czyni duszę żywą.
CUDOWNY!

Art, to nie ta żona:D
Ale nie przejmuj się ja też jeszcze tego nie ogarniam.
Czasami jest tak ciemno, że nie widać nieba, wtedy najlepiej nie wybierać drogi.
Art, nie wierz nigdy kobiecie, ja też czasem sobie nie dowierzam;)
Jak ktoś stoi za nami murem, to też go nie widać, ale najważniejsza jest ta świadomość, że yest!
Miłego dzionka, Smoku!:)

Ale... że... tego NieLota? ;)
Nic już nie qumam, ale może nie powinienem nawet. :)
Pamiętam kiedyś tak ciemną noc w lesie, że tylko patrząc w niebo widać było mniej czarną smugę drogi między drzewami...
Jakoś nie wierzę w tylko blizny i znaki szczególne, o których nikt nie wie... Może stoi ktoś obok, ale nie widać go... przez sól w oku? ;)
Miłego wieczorku Madź. :))

Sennik11, człowiek jest strasznym krótkowidzem, często kaleczy się o mury własnych wyobrażeń o sobie i innych. Widzimy niejasno, jakby w zwierciadle. I tylko patrząc w niebo, odnajdujemy siebie i podążamy we właściwym kierunku.

Anastazjo, wtedy trzeba zamknąć oczy i otworzyć je jeszcze raz. :)

Bardzo Wam dziękuję za opnie, miło Was tu spotkać.