Pocieszyciel

Nie ma co się dręczyć
Nie warto
Nie raz się zawiodę nie muszę duszy męczyć
Korowód mych łez nie starto
I tak zostaną zdradzieckie ukazując uczucia
Których i tak odsunąć w kąt nie potrafię
Puste oczy wrak człowieka
Straciłam szansę, odeszła zostało wspomnienie
by pocieszać serce nie pocieszone
Dajcie dręczycielowi koronę!