nie każdy może wyjść
samotności naprzeciw
nie każdy chce i potrafi
uratować niechciane serce

często w osamotnieniu
lgnie się do bliskiej zażyłości
żebrząc o czuły gest
najmniejszy okruch słowa

samotnie wychodząc
naprzeciw miłości
otwierając zgłodniałe uczuć
zbłąkane serce i duszę

widząc na pozór tylko
to co powierzchowne
i szpetne ciężko oswoić
ot tak po prostu

jak jest naprawdę
mało kto jest mądry
na tyle by gołym okiem
nie patrzeć a sercem

na w wnętrze duszy
ludzkiej i skrycie umie
uniknąć trudności
stereotyp jest w siole

i w grodzie ciężko
jest przeflancować
jak się nie jest
Alfą i Omegą intelekt

na inne myślenie
na widok inności
nikt nie zwraca uwagi
na świat kaleki

gdzie mało szans
i mało możliwości
na normalne życie
i uśmiech losu