Nie dłonie
Nie dłonie Ci daję
co garną do siebie,
nie pieszczoty,
co chwilą ulotną będą,
nie świty, co marzną
nocy czekaniem,
nie łzy, o troski moje,
nie mury, co dzielą od świata,
nie przestrzeń ust
zamkniętych,
nie słowa obietnicą
z wiatru utkaną,
nie serce na pół podzielone.
Na piersi Twej rozum mój składam
i wiarę wtuloną w Twe oczy zielone
W ramionach moich Cię
zmieszczę
i wiesz, że mogę wszystko...
znieść
jeszcze
Autor
8 October 2012, 22:07
Arturze, kiedy przyszłam na ten portal, byłeś chyba pierwszym, którego wiersze dodałam do " ulubionych". Zachwycałeś mnie każdym wersem, słowem...chociaż ja " wszystkim " odbiegałam od Was...
Ciągle żałuję, że częściej piszesz myśli, bo w Twoich wersach " życia cud ukryty"...Piękny wiersz...i nie dodam nic więcej...Nawet żartować nie będę tym razem, tak się..........zamyśliłam nad Twoim słowem ;))
Dziękuję za takie wiersze na tym portalu !!
7 October 2012, 15:06
i...kiedy zanurzyła zielone spojrzenie w jego duszy...
..............dziwny niepokój opanował jej serce........... :)...pięknie Arti...:)
6 October 2012, 23:53
Arti piękny wiersz o dojrzałej Miłości :))) Gratuluję :)))
pozdrawiam serdecznie :)))))
6 October 2012, 23:33
Bezpowrotnie stracona jest każda chwila, której nie wypełnia miłość.
Piękne wersy , magiczne, wspaniale piszesz Arti.
